Het Huis op de Hoek
foto: Bob Goedewaagen
In de buurt waar ik woon, Bospolder in Rotterdam-West, voltrekken zich grote fysieke en sociale veranderingen. Door herstructurering vinden oud-bewoners hun straat, hun buren en hun huis niet meer terug. Huizen met puntdaken, schoorstenen en zolders, het huis van onze herinnering, zijn grotendeels verdwenen. Hele straten en oude schoolgebouwen worden afgebroken, waarmee het geheugen van deze buurt gewist dreigt te worden. Als beeldend kunstenaar en betrokken bewoner van deze buurt, heb ik deze radicale herstructurering gedurende een tiental jaren gevolgd en ondervraagd. Met tijdelijke en blijvende kunstwerken als Het Huis op de Hoek (1995), De Trap (1999), De Puntstraat (2002) Hei-Sounds (2002), P.E.A.C.E. (2001) en Zapata (2005) leverde ik aan het geheugen van deze vooroorlogse woonwijk een beeldende bijdrage.
 
Het monumentale huis op de hoek van de Catharina Beersmansstraat wordt bij hoge uitzondering niet gesloopt, zoals de omliggende woningen, maar gerestaureerd. In het pand, dat twee jaar lang dichtgetimmerd is geweest, heb ik dertien dichtgetimmerde ramen geopend en in elk raam parachutestof gespannen waarop van binnen naar buiten de fragmenten van een plataan* waren geprojecteerd. Vanaf de overkant zag je gedurende drie avonden de complete boom, zachtjes bewegend en oplichtend in het donker.
*Deze plataan, de Platanus Acerifolia, staat in de buurt en heeft dezelfde leeftijd als
het vooroorlogse huis.
Tussenbeeld in gebied van herstructurering.
21–23 april 1995, Rotterdam-West
Projectie
Materialen: 13 diaprojectoren, doorzichtschermen